Geen begin is een goed begin

Ik had me voorgenomen om niet meer te posten totdat ik huiswerk had gemaakt. Blijkbaar vond ik niet posten niet genoeg motivatie om huiswerk te maken and here we are. Licht aangeschoten en voorbij bedtijd (7.00 op) zit ik te schrijven voor mijn blog. Ik heb me veel dingen gerealiseerd de afgelopen paar weken en geen van die realisaties lijkt me 'wakker geschud' te hebben. Hooguit dat ik niet moet verwachten dat ik van de ene dag op de andere een modelstudent zal worden, maar ergens wist ik dat natuurlijk al, daar is deze blog voor. Het is een proces, een proces dat ik niet alleen wil doormaken, ook al leest niemand deze blog, het gaat om het idee. En een deel van dat proces, als niet het gehele proces, is het overkomen van angsten en het vinden van mijn ware zelf. Het vinden van een kracht in mij die ik kan gebruiken in mijn leven, in mijn studie, in het overkomen van mijn angsten. En met elk besef komt een kleine confrontatie met een angst, je kijkt een versie van jezelf diep in de ogen en zegt: Jij bent mij niet. En dat is wat er eng aan is, maar wat nog veel enger is is dat dat meestal niet genoeg is om daadwerkelijk verandering in je leven aan te brengen, het brengt hooguit een kleine verandering aan in hoe je tegen dingen aankijkt. En uiteindelijk is het de som van al je overwinningen op jezelf, die leidt tot de overwinning in het leven. Maar het is moeilijk, heel moeilijk, om dat altijd in perspectief te blijven zien.

Een goedenacht gewenst.

- Student Onbekend

Een nieuw begin, een laatste kans, welkom.

Hallo! Ik ben een eerstejaars rechtenstudent uit Maastricht, 24 jaar oud en geef, met mijn studie, bloggen nog een kans. Deze blog zal voornamelijk gebruikt worden als klaagmuur met betrekking tot mijn studie, soms heel luchtig en uit ergernis, soms heel persoonlijk en uit angst. Het kan namelijk best eng zijn, zo'n studie. Ook nog als je bijna 25 ben, nee, juist als je bijna 25 bent. Waarom ik op deze leeftijd pas in mijn eerstejaar zit is niet relevant, laten we zeggen dat ik in de tussentijd in ieder geval niet de levenservaring heb opgedaan die de meesten van mijn leeftijd hebben. Wat wel relevant is, is dat het nogal aanvoelt als mijn laatste kans om er iets van te maken met mijn leven. En eigenlijk zou dat probleemloos moeten kunnen, ik ben slim genoeg en de studie vind ik erg leuk. Toch loop ik opnieuw tegen problemen aan en merk ik dat ik mezelf nogal eens graag voor de voeten loop. Ik kan niet zeggen dat ik echt overtuigd ben dat dit een hele leuke blog zal worden om te lezen, misschien heb ik over een jaar (als ik dit dan nog doe) nog steeds niemand die het interessant genoeg vindt, maar ik kan dan wel zeggen dat ik het een kans heb gegeven. Een laatste kans.

Welkom op mijn blog.

- Student Onbekend